У. Гілеп «Пра рыбака, рыбку і… турыста.»

Надзвычай добры, крытычны артыкул пра беларускую турыстычную галіну.
01342
Уладзімір ГІЛЕП
“Краязнаўчая газета”
№7(216) люты 2008, стар.2

  Як заўсёды, раптам і па камандзе, мы ўсе зразумелі, што Беларусі, як паветра ўсяму жывому, патрэбен турыст: ён, жаданы, прыедзе, убачыць нашую красу, сінявокую краіну, лясы, заселеныя зубрамі ідзікамі, азёрыірэкі, поўныя рыбы, адметныя гістарычныя помнікі і… пакіне тут усе свае грошы. Выратуе нашу эканоміку ды яшчэ і дапаможа спонсарствам ахове прыроды і помнікаў. Уся палітычная эліта, дзяржаўная служба, мясцовая ўлада,радыё і тэлебачанне загаварылі ў адзін голас аб той карысці, якую можа прынесці турызм як галіна эканомікі.
З’явіліся і прыклады, разгарнулася амаль што сацыялістычнае спаборніцтва за замежнага турыста, а там, дзе спаборніцтва. З’явіліся і прыклады, разгарнулася амаль што сацыялістычнае спаборніцтва за замежнага турыста, а там, дзе спаборніцтва, там абавязкова пераможцы. I вось пад канец мінулага года даведваемся, што нашу «сінявокую» наведала аж пад 90 тысяч замежных гасцей (па 250 чалавек на адзін дзень года). Густа? Пераможныя рэляцыі, якія сям-там гучаць ад структур, што павінны рабіць справаздачы, уражваюць лічбамі і сумамі, хоць і прагучалі, але не вельмі гучна. Ды і адкуль быць тым лічбам і сумам, калі да нас як не ехалі, так і не едуць?!
Нешта нам замінае. Быццам усё правільна: і каманда дайшла да кожнай гаспадаркі, і структур турыстычных нарабілі ад Міністэрства спорту і турызму да райвыканкама. А што да турфірмаў, то іх колькасць — незлічоная, ды яшчэ з такімі экзатычнымі назвамі — нідзе ў свеце такіх няма, і гучаць неяк вельмі прыгожа — усё не па-тутэйшаму. На адну назву можна «клюнуць».
Продолжить чтениеУ. Гілеп «Пра рыбака, рыбку і… турыста.»

Асноўныя паказчыкі па музеях Брэсцкай вобласці

На табліцы(гл.ніжей) вы можаце даведацца пра дзейнасць музеяў вобласці ў лічбах. Табліца зведзена супрацоўнікамі абласнога музея.
20706

Продолжить чтениеАсноўныя паказчыкі па музеях Брэсцкай вобласці

У часопісе «Консул» № 3(10) 2007 з’явіўся цікавы артыкул пра Пружаны

Змяшчаем тэкст гэтага артыкула.

КОНСУЛ-. № 3 (10). 2007 ( http://albom55.ru/consul/)
ИЗДАЛИ И ВБЛИЗИ: БЕЛОРУССИЯ ВЗГЛЯД

Белорусский мотив
ТЕКСТ: АНАТОЛИЙ МАЧЕРЕТ
ФОТО: ЛЮБОВЬ ГОРЯЧЕВА

Впервые я оказался в Белоруссии лет тридцать пять тому назад. Мы — переводчики «Интуриста» — работали с очередным «поездом дружбы» из  Польши. Была тогда такая форма работы с туристами: их человек триста, нас десять — и вперед, по стране победившего социализма. Минск запомнился мне своим размахом, чистотой, рассказом о разрушениях города во время войны и массовых казнях фашистами мирных жителей на оккупированной территории Белоруссии. Прошло много лет, не стало великой страны, приговор которой подписали здесь, в Беловежской Пуще. В результате Белоруссия стала независимым государством, Россия тоже… С тех пор прошло немало лет. За это время я побывал в разных странах: от Финляндии до Мальты, от Испании до Турции. Однако почему-то все чаще вспоминал Белоруссию…
Продолжить чтениеУ часопісе «Консул» № 3(10) 2007 з’явіўся цікавы артыкул пра Пружаны

З 20 кастрычніка ў музее працуе выстава «Графіка Барыса Бокшы»

Графіка Барыса Бокшы.

20 кастрычніка ў музее-сядзібе “Пружанскі палацык” адбылася урачыстая імпрэза з нагоды адкрыцця выставы “Графіка Барыса Бокшы”. Гэта першая персанальная выстава мастака на малой радзіме. Для сталічных аматараў малюнка мастак ужо вядомы, летась у Палацы мастацтваў адбылася яго выстава.
Барыс Тімафеевіч Бокша нарадзіўся 20 верасня 1960 года у г.п.Шарашова Пружанскага р-на, у дванаццаць год ён з бацькамі пераехаў у г.Пружаны, дзе скончыў СШ.№2 .Потым быў Гродзенскі медінстытут і накіраванне у Гомель. З 1993 г жыве ў Мінску.

Са школы яго цягнула да малявання, ён занатоўваў у сваіх невялічкіх малюнках тое, што было побач, што яму бачылася непаўторна прыгожым – наваколле гораду, сядзіба дзеда, веска. У медінстытуце лепш за ўсіх атрымоўвалася маляваць анатамічныя выявы.Сур’езна пачаў займацца мастацтвам па савету і падтрымцы сяброў і на сёння “графічны стаж” мастака складае ўжо каля 20 гадоў.
На прэзентацыю выставы сабралася творчая інтэлігенцыя, мастакі і сябры Барыса Тімафеевіча. Шмат цеплых слоў – слоў захаплення і ўдзячнасьці пачуў мастак у гэты дзень. Паддтрымаць мастака прыйшлі і маладыя таленты з Пружанскай Школы мастацтваў імя Рыгора Раманавіча Шырмы. Хор Пакроўскай царквы в.Руднікі выканаў некалькі беларускіх і духоўных твораў, якія дазволілі паглыбіць успрыманне творчасці мастака ў кантэксце песні.
На выставе мастак прадставіў 30 сваіх новых і старых работ. Асобнае месца займаюць малюнкі з выявамі мясцовых славутасцей – Ружанскі палац, капліца Святога Казіміра ў Ружанах, вельмі уразіў наведвальнікаў “Куток чахецкага парку”, ну і зразумела, “Пружанскі палацык” – бо мала каго з тых, хто быў у Пружанах пакідае без уражанняў гэты будынак.
Агульнае, што можна сказаць пра работы Б.Бокшы – гэта вельмі творчы выбар аб’екта малявання, ў тым сэнсе, што пастаноўка на малюнку ўжо мае нейкую мастацкую каштоўнасць. Праз ўсе работы мастака праходзіць адзіная канцэпцыя – яго цікавасць да беларускага пейзажу, будзь то або старая панская сядзіба, або свіран у полі. Гэта ўсё прапускаецца мастаком праз нейкі невядомы “фільтр” і выдаецца на паперы з яскравымі падрабязнасьцямі аб’екта не бачнымі непадрыхтаваныаму воку. І менавіта манахром прыдае работам Б.Бокшы яшчэ большую непазнаную пазаграфічную паэтычнасць.
Пад вялікім уражаннем разыходзіліся госьці з адкрыцця выставы. Для мастака гэта найлепшая адзнака ягоных работ. Выстава будзе працаваць да сярэдзіны снежня, і як паабяцаў мастак, ён яшчэ не раз здзівіць пружанцаў новымі работамі і праектамі.. А нам застаецца пажадаць творцу здароў’я і посьпехаў ў галіне мастацтва і Многая лета.

На малюнках работы Б.Бокшы:
1 Палац Сапегаў у Ружанах. Каланада. Папера, пяро, туш. 2006 г.
2 Стары свіран у вёсцы Роскаш. Папера, пяро, туш. 2006 г.

Продолжить чтениеЗ 20 кастрычніка ў музее працуе выстава «Графіка Барыса Бокшы»