Сёння мы раскажам пра дубовы стол першай паловы ХХ ст., які ў этнаграфічнай экспазіцыі музея займае цэнтральнае месца. І гэта невыпадкова.

У чэрвені працаваў Арт -лагер для дзяцей “Малюем у парку” ад школы малюнка “Талент”. Юныя мастакі з задавальненнем малявалі нашы мясцовыя краявіды, у тым ліку і Палацык.

Сёння гаворка пойдзе пра медыцынскі халат, які з’яўляецца неад’емнай часткай прафесійнага касцюма медыка. Але калі прапанавалі медыкам менавіта белы халат?

24.06.2022 в салоне музея-усадьбы состоялся семинар-учёба с заместителями руководителей по идеологической работе предприятий и организаций Пружанского района. После мероприятия участники посетили выставку «Геноцид на Пружанщине: по материалам расследований.»

Сёння пойдзе гутарка пра прадмет побыту, без якога складана ўявіць паўсядзённае жыццё сучаснага чалавека, – прас.

Спасатели рекомендуют как можно меньше находиться под прямыми солнечными лучами. Если это неизбежно, то защищайте голову шляпами и зонтиками.

Сёння мы раскажам пра цацкі-свістулькі, якія сярод вялікай колькасці гліняных вырабаў у музеі-сядзібе “Пружанскі палацык” займаюць ганаровае месца. І гэта невыпадкова.

Музей-сядзіба “Пружанскі палацык” праводзіць акцыю “Зрабі падарунак музею”. Запрашаем да ўдзелу ўсіх, хто неабыякавы да гісторыі і культуры Пружанскага раёна і гатовы ўнесці ўклад у папаўненне музейнага фонду.

Сёння гаворка пойдзе пра школьную парту савецкіх часоў, якая захоўваецца ў фондах Пружанскага палацыка.

Пасля сялянскай рэформы 1861 года ў Расіі пачаўся педагагічны бум. Паўсюль адкрываліся народныя школы. Пры гэтым ніякай спецыяльнай мэблі ў класах не было: дзеці займаліся за сталамі, сядзелі на крэслах ці лавах.

На тое, што такая мэбля шкодзіць здароўю, звярнуў увагу пецярбургскі аўтальмолаг Фёдар Эрысман, які звярнуў увагу, што зрок у вучняў да выпускных класаў часта зніжаецца. Абследаваўшы вучняў 15 гімназій, у 1870 годзе ён апублікаваў працу «Пра ўплыў школы на паходжанне блізарукасці». А пасля прыдумаў першую канструкцыю парты, якая была названая яго імем.

Парта Эрысмана — гэта змацаваныя паміж сабой лаўка і стол. Стальніца нахіленая: вучань, седзячы роўна, бачыць кнігі і сшыткі пад прамым вуглом. Лаўка заходзіць за край стала, спінка падтрымлівае паясніцу, падстаўка дае ўпор нагам.

Але была адна праблема: аднамесныя парты каштавалі дорага і займалі занадта шмат прасторы. Патрабаваліся вялікія класы, каб размясціць усіх вучняў. Праз 15 гадоў праблему вырашыў сельскі настаўнік Пётр Караткоў.

Ён прыдумаў зрабіць парту двухмеснай, а таксама дадаў некалькі важных дробязяў: кручкі для сумак збоку, выемкі для чарніліцы і пёраў, паліцу для кніг пад вечкам. Само вечка Караткоў зрабіў адкідное. Цяпер вучань, устаючы для адказу, не вылазіў з-за парты, а адным рухам адкідваў уверх сваю палову стальніцы. У 1887 годзе Караткоў атрымаў патэнт на вынаходніцтва і медаль на Урала-Сібірскай саматужна-прамысловай выставе.

Школьная парта Эрысмана перажыла рэвалюцыю і перавандравала ў СССР. Менавіта яе можна ўбачыць у савецкіх фільмах прыкладна да сярэдзіны 1960-х: «Сябар мой, Колька!», «Вясна на Зарэчнай вуліцы», «Дзікі сабака Дынга», «Атэстат сталасці».

Да 1970-х гадоў парты сталі рабіць таннымі: рабілі з ДСП, скарацілі размерный шэраг, лаву замянілі крэсламі. У апошнім быў толькі адзін плюс: класы стала лягчэй прыбіраць. У астатнім жа здарылася тое, супраць чаго выступаў Эрысман: вучні атрымалі магчымасць адсоўвацца ад стала і мяняць позу, сталі горбіцца: мэбля часта не падыходзіла па росце. Раннейшыя парты яшчэ заставаліся ў пачатковых школах, потым толькі ў першых класах, а затым зніклі і адтуль.